تا حدود یک دهه پیش که اولین گوشی اسمارت توسط شرکت کامپیوترسازی اپل در امریکا با نام تجاری آیفون iPhone طراحی و تولید شد، معنی و مفهوم اینترنت در کامپیوترهای رومیزی و با استفاده از مرورگرهای وب همچون اینترنت اکسپلورر IE یا فایرفاکس FireFox و... بود. طراحی ظاهری و گرافیکی صفحات وب ثابت بود و نیازی به تغییر شکل هنگام تغییر اندازه صفحه نمایش وجود نداشت. ولی گوشیهای تلفن هوشمند تحول بزرگی در دنیای اینترنت ایجاد کرد. در واقع تلفنهای همراه که ابزاری برای تماس تلفنی ارسال پیام کوتاه بود و آن زمان امکان عکاسی نیز به آن اضافه شده بود، ناگهان به کامپیوترهای جیبی تبدیل شده بودند که امکان اجرای برنامه و اتصال به اینترنت را با استفاده از شبکههای G, 2G و 3G پیدا کرده بودند.
آن زمان باز کردن اکثر وبسایتها در گوشی تلفن همراه بسیار سخت بود چون باید دائما با انگشتان دست صفحه را بزرگ و کوچک میکردیم تا بتوانیم در یک گوشی کوچک همه چیز را به خوبی ببینیم. ولی به مرور امکانات پردازشی جدید در کنسرسیوم جهانی وب تایید شد و مورد استفاده قرار گرفت که امکان شرطی سازی دستورات وب را برای واکنشگرا کردن صفحات وب فراهم کرد که تا امروز نیز از آن استفاده میشود. این دستورات باعث میشد که با طراحی مناسب یک صفحه وب، چیدمان آیتمهای داخل صفحه در مانیتور به یک شکل نمایش داده شود و در موبایل چیدمان آن تغییر کند به طوری که در موبایل نیز با اندازه و چیدمان متفاوتی نمایش داده شود که بدون دردسر بتوان سایتها را مشاهده کرد. تا پیش از طراحی وبسایتهای واکنشگرا (Responsive Website Design) اقبالی از استفاده موبال برای مشاهده وبسایت ها وجود نداشت. ولی درست از زمان پیدایش فناوری طراحی واکنشگرای وبسایتها توسط دستورات CSS3 و HTML5 و افزایش سرعت و کیفیت گوشیهای موبایل هوشمند بود که توجه مردم به تدریج به استفاده کاربردیتر از موبایل جلب شد! همچنین شرکتهای دیگری همچون شرکت گوگل OSهای دیگری به غیر از OSشرکت اپل ببه بازار ارائه کردند که برنامه نویسی برای آن بسیار سادهتر بود. در نتیجه شرکتهای مختلف از این OSجدید به نام اندروید android برای راهاندازی و راهبری گوشیهای جدید خود استفاده کردند.
برای استفاده از این گوشیها برنامههای android و iOS طراحی و تولید میشد که بتوان از امکانات گوشی برای مصارف گوناگون استفاده کرد. از اپلیکیشنهای بازی گرفته تا اپلیکیشنهای پیامرسان و... به تدریج همه گیر شد. چیزی که جای خالی آن احساس میشد اپلیکیشنهای کاربردی بود که توسط شرکتهای خصوصی در وبسایت خودشان ارائه میشد ولی در گوشی وجود نداشت. این لحظهای بود که شرکتهای خصوصی برای خدماتی که در وبسایتهای خود ارائه میکردند شروع به تولید اپلیکیشن برای گوشییهای android و iOS اپل کردند.
ایراد بزرگ اپلیکیشن این بود که باید ابتدا اپلیکیشن را در بازرهای فرش و عرضه اپ مثل Google play یا App Store تبلیغ و به کاربران معری میکردند و تنها در صورت رضایت و جذب کاربران به نصب آنها، میتوانستند به کاربران خود سرویسهای خود را ارائه کنند. از این رو، طراحی وباپ نیز جای پای خود را میان اپلیکیشنها باز کرد. وب اپلیکیشنها و یا به اختصار Web App بدون نیاز به نصب روی گوشی و تنها با جستجو در موتورهای جستجو مثل گوگل و کلیک روی وبسایت مورد نظر به صورت خودکار و آنلاین روی گوشی فراخوانی میشود و دقیقا مشابه اپلیکیشن عمل میکند و به خوبی به مشتری خدمات میدهند. در ادامه بیشتر با اپلیکیشن و وب اپ آشنا میشویم.